۹۵ - قحطی بزرگ و ساختگی توسط روس و انگلیس
قحطی بزرگ و ساختگی توسط روس و انگلیس جهت نسل‌کشی ترکان
تأسیس ارمنستان و کردستان
نسل‌کشی طرح‌ریزی شدۀ ۱۱ میلیون ترک در ایران بوسیلۀ روس و انگلیس، در طی جنگ جهانی اول برای تأسیس ارمنستان و کردستان.
این کتاب نوشتۀ دکتر محمدقلی مجد بوده و با مراجعه به مدارک وزارت امور خارجۀ امریکا با تیتر
“The Great Famine and Genocide in Persia 1917-1919
یعنی «قحطی بزرگ و نسل‌کشی در ایران ۱۹۱۹ – ۱۹۱۷» منتشر شده و شرح «نسل‌کشی ۱۰ – ۸ میلیونی ترکهای ایران به صورت برنامه‌ریزی شده بوسیلۀ روسها و انگلیسیها» می‌باشد.
متن ترجمه شده به فارسی که تیتر آن را عوض کرده‌اند و حتی در متن آنهم دخالتهایی دیده می‌شود با تیتر «قحطی بزرگ م ۱۹۱۹ – ۱۹۱۷ / ش ۱۲۹۸ – ۱۲۹۶» منتشر شده است تا به نوعی «نسل‌کشی» آن تا حدودی «استتار» و «حذف» گردد.
این در حالی است که دکتر مجد برای اثبات «نسل کشی» بودنِ آن، این مدارک را جمع کرده است و آن را در تیتر اصلی هم گذاشته است.
این کتاب یک اثر آکادمیک است و از طرف یک انتشارات دانشگاهی آمریکایی، یعنی، (University Press of America) منتشر گشته است و می‌توانید نسخه انگلیسی آن را از آدرس اینترنتی تهیه کنید.
حال به معرفی دکتر مجد که متخصص «اقتصاد کشاورزی» هم هست، یعنی برای تحقیقات پیرامون آمار تخصص لازم را دارد، می‌پردازیم:
محمدقلي مجد در ۲۶ اسفند ۱۳۲۴ ش. در تهران به دنيا آمد. تحصيلات خود در دانشگاههای سن اندريو (۱۹۷۰)، منچستر (۱۹۷۵) و کرنل (۱۹۷۸) با درجۀ دکترا به پايان برد و به تدريس در برخی از دانشگاههای ايالات متحده آمريکا، از جمله دانشگاه پنسيلوانيا (۱۹۹۸ – ۱۹۹۳)، مشغول شد.
در اين سالها مقالات متعددی از مجد در نشرياتی چون مجلۀ آمريکايی اقتصاد کشاورزی، مجلۀ مطالعات دهقانی، مجلۀ بین‌المللی مطالعات خاورميانه و مجلۀ خاورميانه انتشار يافت.
دکتر محمدقلی مجد از سال ۱۹۹۹ به طور تمام وقت به تحقيق و تأليف در حوزۀ تاريخ معاصر ايران اشتغال دارد.
چنانچه در متن این کتاب بخصوص از فصل ۳ تا ۵ شرح داده می‌شود، این قحطی برای نسل‌کشی بزرگ بوسیلۀ روسیه و انگلیس طرح‌ریزی شده و رسماً در مملکت آزربایجان از ممالک محروسۀ قاجار به اجرا گذاشته می‌شود و آنقدر بزرگ است که جمعیت ایران از ۲۲ میلیون به ۱۱ میلیون تقلیل می‌یابد، یعنی، تعداد نسل‌کشی شدگان بین ۱۱ – ۸ میلیون نفر برآورد می‌شود.
نسل‌کشی بوسیلۀ ضبط مواد غذایی دولتی و انبارهای دهقانان و دکانها از طرف روسها و خرید غلات به چندبرابر قیمت بین‌المللی از طرف انگلیسها و خارج نمودنشان از ممالک محروسۀ قاجار (ایران کنونی) صورت می‌گیرد.
در آذربایجان، افشاریه، همدان و سنقر این نسل‌کشی با پاکسازی قومی همراه است تا در این مکان خالی از ترکان ارمنستان، آشورستان و کردستان تأسیس گردد.
از این نقشه قسمت روسی آن در آذربایجان شوروی اجرا شد و ارمنستان در خاک آذربایجان تأسیس شد و در قسمت جنوب آذربایجان هم با گرد آوردن کردها در مناطق مختلف افشاریه، آذربایجان و همدان این مناطق را به کردنشین و یا مخلوط تبدیل نمودند.
تعداد این نسل‌کشی شدگان در بین ترکان آنقدر زیاد بود که از اجساد کنار جاده‌ها و کوچه‌ها صحبت می‌رود.
شهرهای سویوق‌بولاغ (مهاباد فعلی)، ساری‌داش (سردشت فعلی)، بای‌کندی (بوکان)، ساییْن قلعه (شاهین دژ)، تیکان تپه (تکاب)، هشتری (هشترود)، قروه، سقز، سینان دژ (سنندج) که تقریباً همگی جزو افشاریه بودند، مورد «پاکسازی قومی شده» قرار گرفته‌اند.
سپس در منطقۀ سولدوز (نقده) قره‌پاپاق ها و در منطقۀ اورمیه افشارها و یکانلی‌ها و … مورد پاکسازی قومی قرار می‌گیرند.
بعداً در این شهرهای از نظر ائتنیکی پاکسازی شده، کردهای مهاجر آورده شده و استان کردستان امروزی تأسیس می‌گردد.
علاوه بر این پاکسازی قومی بوسیلۀ قحطی، به آن پاکسازی قومی بوسیلۀ ارامنه، آسوریهای «جیلو» و اکراد مسلح اسمعیل سیمیتقو هم را باید اضافه نمود که این کشتار با اسلحه هم بین ۴۵۰ – ۳۰۰ هزار نفر هستند.
نسل‌کشی بوسیلۀ قحطی ساختگی افشارهای خراسان و ترکمن ها را هم در بر می‌گیرد که در کتاب شرح داده می‌شود.
در مناطق ترک نشین همدان، قم، اراک، ساوه، آشتیان و … طایفه های ترک شاهسونها، بهارلوها، خلجها، قره قانلی ها و …، در مناطق ترک نشین اصفهان باز طایفه‌های قشقایی، بیگدلی، شاهسون و … مورد نابودی هستند و این کار در مناطق شیراز، فارس و کرمان دوباره با طایفه های ترک قشقایی، افشار، بیچاقچی و … تکرار می‌گردد.
در میانه هم وضع همین بود در تبریز و زنقان(زنجان) و اردبیل هم باز این نسل‌کشی ادامه داشت. هنوز هم اجساد انبار شده در زیر زمین امامزاده های شهرم که فرصت دفن کردنشان نبوده دیده میشوند (مثلا در امامزاده منطقه قاضی لر).
قایناق: