۱۵ - نژاد پرستي از نوع مانقورتيسم

نژاد پرستي از نوع مانقورتيسم

نقدي بر مصاحبه دكتر سيد جواد طباطبايي در مجله «مهرنامه«

شايد بعضي­ها مفهوم واژه «مانقورت» رابه درستي ندانند، ولي تصورما بر اين است كه آقاي دكتر سيد جواد طباطبايي معني و مفهوم آنرا مي­داند، چرا كه رمان»روزي به درازي يك قرن«چنگيز آيتماتف، نويسنده مشهور قيرقيز را كه در دنيا خوانندگان بي شماري دارد، در ايران نيز بسياري خوانده­ اند و احتمال مي­دهيم ايشان نيز اين رمان مشهور را خوانده باشند.

در اين رمان «مانقورت» به افرادي اتلاق مي­شود كه بر هويت خود بيگانه ­اند و حتي پدر و مادر خود را هم نمي­شناسند و قصد كشتن آنها را هم دارند.

در رمان «روزي به درازي يك قرن» یوآن یوآن ها  ، با حمله­ هاي ناگهاني، افرادي را از بين تركان قبیله نایمان ربوده به اسيري مي­گيرند، آنها اين اسيران را در بيغوله­ ها نگهداشته و سرهاي آنها را از ته مي_­­تراشند و بر سر تراشيده آنها پوست گردن شتر تازه ذبح شده كشيده محكم مي­بندند تا موهائيكه از سر اين اسيران رشد مي­كند وارونه رشد كرده بر پوست سرشان فرد رود، با رشد موهها و فرو رفتن هر چه بيشتر موهها بر داخل پوست سر، زجر و شكنجه اسيران به حدي مي­رسد كه بیشترآنها مي­ميرند و فقط تعداد کمی از آنها زنده مي­مانند كه اين زنده ماندگان، ديگر هويت، گذشته و همه چيزي كه در ذهن داشته­ اند را فراموش مي­كنند و تبديل به موجودي مي­شوند كه هر دستوري از طرف اربابان خود بگيرند بي چون و چرا اجرا مي­كنند، اينها حتي در صورت روبرو شدن با پدران و مادران خود، آنها را نمي­شناسند و به قصد كشتن آنها، تير از كمان رها مي­كنند. به اين افراد «مانقورت» مي_­­گويند كه امروزه به عنوان يك واژه وارد ادبيات تركي شده است.

در دنياي مدرن امروز ديگر كسي را به اين شكل بي­ هويت نمي­كنند، بلكه از راههاي مدرن بسياري كه در آن شكنجه جسمي نباشد اما موثرتر از طريقه مانقورت سازي باشد استفاده مي­كنند.

در رمان «روزي به درازي يك قرن» آيا مانقورت سازي به آن شكل غير انساني كه چنگيز آيتماتف نويسنده چيره دست قيرقيز آن را به تصوير كشيده وجود داشته و يا ساخته ذهن پوياي خالق اين رمان است، چيزي نمي_­­دانيم، اما امروزه «مانقورت» واژه شناخته شده از انساني است كه پشت به هويت، موجوديت و داشته­ هاي معنوي خويش كرده و از خود بيگانه باشد.

مصاحبه آقاي سيد جواد طباطبايي در مجلة «مهرنامه» آيينة تمام نماي فردي است كه بيگانه با هويت خويش است، ايشان نه تنها بيگانه با زبان، فرهنگ، هويت و موجوديت تركي و آذربايجاني خويش است حتي آنچنان در افكار نژاد گرايانه از نوع مانقورتيسم گرفتار است كه بي توجه به مقام و موقعيت خويش به عنوان استاد دانشگاه با داشتن مدرك دكتراي فلسفه، شخصيت خود را در حد و اندازه وب­گردي ساده و غرق در رؤياي لذت نژاد و زبان برتر، كه به علت نداشتن استدلال، كامنت­ها و نظرات خود را همراه با توهين و فحش و ناسزا بر پاي مقاله­ اي در سايت و يا وبلاگي ميگذارد، به نمايش مي­گذارد!

آيا بكارگيري جمله «پان تركيسم ملغمه­ اي از بيسوادي و بيشعوري است« در تيتر اين مصاحبه، جز نشان دادن خشم و انزجار دروني فردي جزم انديش كه بدون ارائه دليل و برهان در  ردّ تئوري «پان توركيسم» و پان­هاي ديگر، چيز ديگري را به نمايش مي­گذارد؟

«پان توركيسم» هم مكتبي است مثل «پان ايرانيسم»، «پان فارسيسم»، «پان ژرمانيسم»، «پان اسلاويسم»، «پان عربيسم» و پان­هاي ديگر، كه براي خود مانيفست و استدلالاتي دارد كه البته طرفداران چنداني هم در دنيا ندارد.

اما به خوبي ميدانيم در ايران، حداقل حزب و تشكيلاتي به نام «پان توركيسم» كه هويت طلبان آذربايجاني آنرا تشكيل داده باشند و در چارچوب آن فعاليت كنند وجود ندارد. حتي من در حال حاضر در دنيا هم حزب و تشكيلاتي به نام «پان توركيسم» نمي­­شناسم كه عده­ اي تحت لواي آن فعاليت كنند، اما حزب «پان ايرانيسم» كه در حقيقت همان «پان فارسيسم» است را هم من مي­شناسم و هم جناب آقاي سيد جواد طباطبايي، كه در داخل همين ايران، چه در زمان رژيم گذشته و چه اكنون فعاليت مي­كرد و مي­كند و رهبر اين حزب هم در زمان پهلوي دوم نماينده مجلس آن زمان، آقاي محسن پزشكپور بود و بعد از انقلاب اسلامي هم ايشان تا زمان  درگذشتشان در سال 1389، همچنان رياست آنرا به عهده داشت و در زمان رياست جمهوري آقاي خاتمي، نامة سرگشاده بلند بالايي هم از طرف اين حزب و توسط آقاي پزشكپور در تاريخ 30/9/1377 به رئيس جمهور ارسال شده بود^[۱].

آيا آقاي سيد جواد طباطبايي تا به حال همين جمله مشهور خودش را در مورد اين حزب بكار برده و «پان ايرانيسم» را «ملغمه­ اي از بيسوادي و بيشعوري« ناميده است؟

آقاي طباطبايي مي­گويد:

«زبانهاي محلي ايران از لحاظ فرهنگي فاقد اهميت­ اند و بيش از اين قابليت بسط و گسترش ندارند» احتمالاً منظور آقاي طباطبايي از گفتن زبانهاي محلي، بيشتر زبان تركي باشد. در درجه اول بايد گفت زبان تركي آذربايجاني زبان محلي نيست، زبان محلي تعريف خاص خود را دارد كه تركي آذربايجاني در دايره تنگ اين قالب نمي­گنجد. زبان تركي آذربايجاني، زبان ملي تركان ايران و زبان فارسي هم، زبان ملي همكشوريهاي فارس زبان و زبان دولتي و رسمي كشور است.

تركي آذربايجاني در ايران گستره­ اي به وسعت يك كشور كوچك هم نه، گستردگي يك كشور متوسط را دارد. اگر دلايل و مستندات هويت طلبان و فعالين فرهنگي- مدني آذربايجان در مورد آمار جمعيت تركان ايران را هم ناديده بگيريم حداقل گفته وزير امور خارجه ايران، آقاي دكتر صالحي در 28 دي ماه سال ۱۳۹۰ در ديدار با وزير امور خارجه تركيه احمد داوود اوغلو را نمي­توان ناديده گرفت كه گفتند: «نزديك به چهل درصد ايرانيان به زبان تركي سخن ميگويند«.

گفته وزير امور خارجه ايران در مورد كثرت جمعيت تركان ايران اشتباه لساني و يا بلوف سياسي نيست، بلكه حقيقي است آشكار كه متكلمين اين زبان با دارا بودن حداقل ۳۰ ميليون نفر از جمعيت ۷۵ ميليون نفري ايران، كه حقوقشان بايد برابر و مساوي با حقوق همكشوريهاي فارس زبان در كليه ابعاد كشور از لحاظ مادي و معنوي و از كليه امكانات آن باشد و زبانشان به عنوان دومين زبان رسمي كشور، همطراز و موازي با زبان فارسي در كشور از ابتدايي تا پايان دانشگاه تدريس  شود؛ عملا اين جمعيت ۳۰ ميليوني حقوق زباني و فرهنگي به اندازه جمعيت ۱۵۰ هزار نفري اقليت ارامنه ايران هم ندارند كه از مقطع ابتدايي تا پايان دانشگاه به زبان ارمني خود تحصيل مي­كنند.

در كجاي جهان ديده شده زبان ۳۰ ميليون نفر از جمعيت ۷۵ ميليون نفري يك كشور را زبان محلي بنامند و در كجاي دنيا ديده شده اين جمعيت ۳۰ ميليوني در حد ابتدايي هم از حق تحصيل به زبان خود محروم باشد و وقتي اين جمعيت بخواهد از حق خدادادي خود براي تحصيل به زبان خود حرفي بزند او را «پان «بنامند!

من مي­خواستم از دکتر طباطبايي بپرسم، اطلاعات ايشان در مورد زبان تركي چقدر است كه چنين فتوايي مي­­دهند، آيا ايشان ميدانند در زبان تركي چند زمان وجود دارد كه از عدم قابليت بسط و گسترش آن صحبت مي­كنند، اصلاً ايشان مي­توانند ساده­ ترين فعل تركي آذربايجاني را در ساده­ ترين زمان آن صرف كنند؟

به نظر مي­آيد اطلاعات ايشان از زبان تركي آذربايجاني در حد «منظومة حيدر بابايا سلام» استاد شهريار باشد، ايشان حتي نام كتاب مشهور و حماسي تركان را كه به عقيدة بسياري از دانشمندان و اديبان دنيا يكي از شاهكارهاي زيباي ادبي چند قرن گذشته است و«دده قورقود» نام دارد، «دده گورگوت» مي­نويسد!

من حدسم بر اين است كه ايشان حتي جمله ­اي هم از اين كتاب را نخوانده است و اگر جمله­ اي و يا پاراگرافي از آن خوانده باشد، چيزي از آن درك نكرده است، شايد هم اصلاً اين كتاب را نديده باشد، فقط نام آنرا شنيده باشد که به تمسخر و یا آنطوریکه شنیده  به آن شكل نوشته است !

ايشان در اين مصاحبه مكرراً هويت طلبان آذربايجاني را «پان ترك» مي­نامد كه خواستار اجراي اصل ۱۵ قانون اساسي و تحصيل به زبان تركي خود در ايران هستند، من مطمئن هستم ایشان معنی و مفهوم «پان توركيسم» را می داند  ،  اما «پان توركيست» ناميدن كساني را كه خواهان تحصيل به زبان تركي خود در محدودة جغرافيايي سياسي ايران هستند، از عدم اعتقاد ايشان و بسياري از آنهايي كه ادعاي روشنفكر و دموكرات بودن را هم يدك مي كشند به كمترين حقوق انساني ميليونها انسان تركي است كه از كمترين حقوق زباني و فرهنگي هم در وطن خود برخوردار نيستند !

ايشان در جايي مي­گويد «آذربايجانيها ترك نيستند بلكه ايرانياني هستند كه به يكي از زبانهاي مشتق از تركي سخن مي­گويند».

جناب آقاي طباطبايي! تعريف حضرتعالي از «ايران» چيست و ايرانيان را چگونه تعريف مي­كنيد؟ آيا شما هم مثل افراطیون فارس، ايران را مساوي فارس مي­دانيد؟

اگر تعريف شما از ايران مثل آنها باشد، بزرگترين خيانت را خود شما به ايران مي­كنيد كه ظاهراً نشان مي­دهيد به اتحاد و يكپارچگي آن خيلي علاقمند هستيد، ولي اگر چنين نيست بايد تركها، تركمنها، بلوچها، كردها و عربهاي اين سرزمين را هم ايراني به حساب آوريد.

ايران كشور كثيرالمله­ اي است كه در آن ملل و اقوام مختلف با زبانهاي و فرهنگهاي متنوع و رنگارنگ زندگي مي­كنند و ايران زماني ايران است كه ملل و اقوام آن، خود را نه در ظاهر، بلكه از درون ، ايراني بدانند و نمودهايي از زبان، فرهنگ، تاريخ، ادبيات، آداب، رسوم، هويت و شخصيت ادبي و تاريخي و هنري خود را در همه ابعاد كشور و در رسانه­ هاي گروهي چون راديو- تلويزيون، كتابهاي درسي و غير درسي، سينما، تئاتر، مطبوعات و غيره لمس كنند!

ولي اگر شما هم مثل بعضي­ها ايران را در چارچوب زبان فارسي تعريف مي كنيد و ورزشكاران ايراني اعزامي به كشورهاي خارج را كه تركيبي از جوانان با استعداد ملل و اقوام كشور است زير شعار»ستارگان پارسي «و«شاهزادگان پارسي» مي فرستيد ^[۲]  و همه ملل و اقوام كشور را با زبانها و فرهنگهاي متنوع، زيبا و غني­ شان خرده فرهنگ ناميده مي خواهيد آنها را در«ديگ فارس سازي «ذوب كرده يكدست كنيد، مطمئن باشيد شعاري كه در بازي بين تيم تراكتورسازي و الجزيره امارات، در ورزشگاه تبريز در اسفندماه سال 1391 بر روي بَنِر بزرگ و به زبان انگليسي نوشته شده و به نمايش درآمد، تحت تأثير همين تعاريف و برداشتهاي پارسي­ سازي و آريا محوري جنابعالي و همفكران شما بوده است!

جناب آقاي دكتر طباطبايي شما كه مي­فرمائيد «كل منابع ادبي موجود آذري [تركي] را مي­توان در دو ترم در دانشگاه براي پان تركيست­ها تدريس كرد» چقدر از منابع ادبيات زبان تركي آگاهي داريد؟

آيا نام كتاب«ديوان لغات التُرك« محمود كاشغري به گوشتان خورده است كه در قرن پنجم هجري و هزار سال پيش نوشته شده و به تعبير اغلب دانشمندان اولين دايره المعارف دنياست كه اولين نقشه رنگي  جهان را هم به همراه دارد، آيا چيزي از كتاب تركي قوتادقوبيليك (علم اقتدار و سعادت سال 448 هـ ق)، عتبه الحقايق «قرن ۶ هـ.ق) ديوان حكمت، قصص الانبياء، اوغوزخان داستاني (قرن ۷)، صحاح العجم هندو شاه نخجواني «قرن ۷ هـ ق) نهج الفراديس، معين المريد (قرن۷ هـ ق)، محبت نامه خوارزمي (قرن ۸ هـ ق) مقدمه الادب زمخشري (قرن ۶ هـ ق) ، رونق الاسلام (قرن ۹ هـ ق) الادراك للسان الترك (قرن ۷) ، ديوان عليشير نوايي، نعیمی ، نسيمي، حبيبي، خليلي، فضولي، ختايي، قاضي ضرير، شيخ انوار، تاثير تبريزي، ملاپناه واقف، ودادي، ميرزاشفيع واضع، حكيم هيدجي زنجاني، محمدباقر خلخالي، خورشيد بانو ناتوان، سيد عظيم شيرواني،مختومقلي فراغي، حكيم تيليم خان ساوه اي، مأذون قشقايي ، نباتي، صابر و دهها شاعر و نويسنده ديگر كه به تركي اثر آفريده­ اند اطلاع داريد؟

آيا مي دانيد كتيبه اي عظيم از نادرشاه در كلات نادري خراسان ، هم اكنون هم مثل خورشيد مي درخشد كه با آن عظمت ، شعر تركي آذربايجاني را در دل خود جاي داده است ، آيا از فرهنگ لغات تركي- فارسي سنگلاخ دوره نادري اطلاعي داريد ؟

از اديبان و نويسندگان معاصر آذربايجاني جز استاد شهريار چه كسي را مي شناسيد ؟ آيا از شعرا و اديبان قشقايي، خراساني، همداني، ساوه اي، قزويني، اراكي، و حتي فِريدَن اصفهان كه به زبان تركي اثر آفريده اند ، آنهم در شرايطي كه حتي به اندازه كلاس اول ابتدايي هم حق تحصيل به زبان تركي خود در مدرسه نداشتند كسي را مي شناسيد ؟

آيا همة اين آثار را در دو ترم دانشگاهي مي­توان براي پان توركيست­ها تدريس كرد؟

آيا جنابعالي چيزي از ادبيات جمهوری آذربايجان ، شعرا و نويسندگانش ميدانيد؟

آيا خبرداريد كه اولين اپراي دنياي شرق در جمهوری آذربايجان  و توسط عُزير حاجي بيگلي 108 سال پيش به زبان تركي آذربايجاني آفريده شده، آيا چيزي از موسيقي و شور اميراوف آذربايجان شمالی مي­دانيد كه آقاي شاملو شاعر معروف ايراني آنرا اثر خارق العاده­اي ناميده، آيا ميدانيد هابيل علي اوف چه غوغايي در كمانچه بپا مي­كند كه تحسين استاد شجريان را بر مي­ انگيزد و آقاي دكتر طباطبايي خبر داريد كه جايزه نوبل ادبيات با اثر«منيم آديم قيرميزي« (نام من سرخ- در سال 2006 ميلادي) به نويسنده ترك، اورهان پاموك تعلق گرفت؟

آيا فكر مي­كنيد همة اينها در دو ترم دانشگاهي قابل تدريس است، آنهم براي پان توركيست­ها؟!

آيا دانشگاههاي جمهوري آذربايجان و تركيه با دو ترم دانشگاهي دانشجوهايشان را در دکترای زبان و ادبیات ترکی فارغ التحصيل مي­كنند؟

نگوئيد ادبيات و آثار آن كشورها ربطي به تركهاي ايران ندارد، زبان و ادبيات ، مرز سياسي نمي­شناسد مگر در ايران استادان دانشگاه و دانشجويان ايراني اثر رودكي را مطالعه و تدريس و تحصيل نمي­كنند؟

رودكي كه ايراني نيست، رودكي تاجيك و نهايتاً يك افغاني است، اين كشورها هم كشورهاي ديگري هستند^[۳]مگر شما اثر مولوي را در دانشگاه به دانشجويانتان تدريس نمي­كنيد، مولوي زاده بلخ است و از خانواده ترك خوارزمشاهي و بزرگ شده قونيه و تركيه امروز، و در آنجا هم مدفون است، مگر اشعار فارسي وي را در دانشگاه­هاي ايران تدريس نمي­كنند؟

زبان تركي و ادبيات تركي در هر كجاي جهان آفريده شده باشد متعلق به گنجينه ادبيات همه  تركهاست، در ايران هم اگر امكان تحصيل به زبان تركي در طول ۹۰ سال گذشته بود، چه بسا آثار ادبي ستُرگ تر از اثر عزيزنسين، ياشار كمال، ناظم حكمت و اورهان پاموك به زبان تركي آذربايجاني آفريده مي شد.

در ايران امروز بسياري از نامداران معاصر اثر فارسي هم از تركان ايران هستند، چرا كه وقتي انسان اجازه تحصيل به زبان خود نداشته باشد طبعاً استعداد خود را هر چند سخت هم باشد  به شكلي، در زباني كه اجازه تحصيل به او مي­دهند بروز مي­دهد، صمد بهرنگي، شاملو، دكتر رضا براهني، دكتر غلامحسين ساعدي ، مفتون امینی و بسياري ديگر نمونه­ هايي از همين نخبگان هستند.

استاد شهريار با همه حالي كه در زبان خود تحصيل نكرده بود اما، اثر حيدر بابايش را كه به زبان تركي آذربايجاني نوشته است به دهها و به روايتي به 96 زبان زنده دنيا ترجمه شده است و در اثر فارسي هم سرآمد شعراي معاصر ايران است .

جالب است كه آقاي طباطبايي مي­فرمايند: «دولتهاي ايران [كه البته منظور ايشان احتمالا از زمان حاكميت رضا شاه به بعد است] از بسياري از دولت­هاي اروپايي مانند فرانسه كه بعد از انقلاب با يك سياست خشن فرهنگي همه زبانهاي رايج را از بين برده و يكسان سازي كرد بهتر عمل كرده است».

جناب آقاي طباطبايي چه خشونتي بالاتر از اين مي­شود به تركهاي ايران با ميليونها جمعيت كه به تعبير بعضي­ها بيشتر از فارس زبانها هستند روا داشت كه بيشترين تحقيرها و توهين­ها از زمان حاکمیت پهلوی ها و از طُرق مختلف چه دولتي و چه غير دولتي شده و اجازه تحصيل ابتدايي هم به زبان خودشان به آنها نداده­ اند و مناطقشان را كه مستعدتر از مناطق ديگر ايران براي توسعه و ترقي است در فقر اقتصادي نگه داشته­ اند .

آيا مي دانيد در رژيم پهلوي براي فارسيزه كردن كودكان شير خواره آذربايجان طرحي دادند كه اطفال شيرخواره آذربايجاني در شيرخوارگاههايي كه گردانندگان و كاركنان آن فارسي زبان باشند نگهداري شوند و مادران آذربايجاني فقط حق داشته باشند بدون اظهار محبت مادرانه به زبان تركي به شيرخواره ­هايشان، فقط حق شيردهي به فرزندان خود داشته باشند!

در كجاي تاريخ جهان اين عمل غير انساني و ددمنشانه ديده شده است كه نمونه­ اش از مغز معيوب راسيست­هاي فارس در دنياي معاصر تراوش مي­كند!

حتماً شما هم اين طرح «ماهيارنوايي» را كه در قالب كتابي منتشر شده و تقديم به پدر تاجدار رضا شاه كبير! شده است را خوانده­ ايد و ادامة راه ايشان را در وقف نامة دكتر محمود افشار به شكل ديگري به نيابت آقاي جواد شيخ الاسلامي ديده ­ايد كه حتي اين ديدگاه از طرف آقاي شيخ الاسلامي تا بعد از انقلاب اسلامي هم ادامه داشته است^[۴]!

آقاي طباطبايي مي گويند : ” آذربايجانيها ترك نيستند ، بلكه ايرانياني هستند كه به يكي از شاخه هاي زباني مشتق از تركي سخن ميگويند ؛ مهاجران تركي يا تركماني كه به تدريج در مناطق روستايي آذربايجان ساكن شده بودند به تدريج با ساكنان اصلي درهم آميخته و در آن مستحيل شده اند . حتي امروزه رگه هاي ظاهر تركي را در ساكنان برخي روستاها مي توان ديد ، اما در شهرهاي بزرگ چنين نيست .”

آقاي طباطبايي !  قبلا گفته شد كه تعريف شما از ايراني بودن چيست كه تركهاي ساكن ايران را غير ايراني مي دانيد ، از اين گذشته اگر تركها مهاجراني بودند كه به تدريج در داخل ساكنان اصلي در هم آميخته و در آن مستحيل شده اند ، پس چرا اين باصطلاح ساكنان اصلي، تركها را در خودشان مستحيل كردند ولي زبانشان را در زبان باصطلاح آذري مستحيل نكردند ؟

اگر به تصور شما تركان مهاجردر اقليت بودند و در ميان باصطلاح آذريهاي اكثريت آذربايجان مستحيل شدند، بايد زبان تركي اين مهاجرين اقليت هم در داخل زبان باصطلاح آذري اکثریت مستحيل مي شد و زبان كنوني مردم آذربايجان، زبان آذري مورد ادعاي احمد كسروي و طرفدارانش مي شد نه تركي آذربايجان !

آيا تصور نمي كنيد كه قضيه كاملا بر عكس بوده و اگر همه تركان آذربايجان هم مهاجر بوده باشند و هيچ مشتركات زباني با بوميان چند هزار ساله سومري ، ايلامي ، اورارتويي، قوتي، لولوبي ، ماننايي و غيره هم نداشته باشند ، باز تعداد مهاجران ترك به آذربايجان و ديگر مناطق ايران به حدي زياد بوده كه اگر ساكناني از نوع زبان پهلوي و يا باصطلاح آذري هم در آذربايجان و ديگر مناطق ترك ايران بوده  بر اثر كثرت تركان ، ساكنين غير ترك اين مناطق به حالت اقليت در آمده  وخود و زبانشان هم در داخل تركان مستحيل شده از بين رفته است .

حال چطور مي توان تركان و زبان تركي آذربايجان تاريخي را كه از اراك و همدان و ساوه گرفته تا ابهر و زنجان ادامه يافته و از تبريز و اردبيل و باكو گذشته به دربند قفقاز منتهي مي شود را آذري از نوع غير تركي ناميد ولي مردم و زباني را كه اثر و نشاني از آن در ميان تركان اين مناطق وسيع  نيست به آذربايجان تحميل كرد !

آيا اينهمه تركي كه به استناد تاریخ و حتی قول کسروی به آذربایجان مهاجرت  مهاجرت كرده و در آن ساكن شدند آب شده رفتند زمين  و فقط آذريهايش باقي ماندند!

آقاي دکتر طباطبايي! چه فرقي بين روستائيان آذربايجان با شهري هايش هست كه فكر مي كنيد آثار تركها در روستاها ديده مي شود ولي در شهرها نه ؟

اگر دنبال رنگ پوست  آفتاب خورده ، چروکیده و زحمتکش این انسانها ی شریف هستيد ،  مطمئن باشید اگر این زحمتکشان هم مثل شهریها در تابستان زیر کولر و در زمستان در هوای معتدل شوفاز ، شومینه و بخاری کار می کردند دست و صورتی سفید و براق داشتند ؛ غیر از این من فرقی بین انسان شهری و روستایی آذربایجان نمی بینم ، و یا اگر با این جستجوی میکروسکوپی تان  ، میخواهید مسئله نژاد و این جور مسائل را مطرح کنید که در جهان مدرن امروز ديگر اینجور مسائل فقط در بين مهجورين و نژاد پرستان رواج دارد .

در دنياي امروز اعاده حقوق انسانها را با نژاد و گذشته اشان نمي سنجند ، جهان دموكراتيك و انسانهاي آزاده امروز به دنبال بر آورده شدن  حقوق انساني تمام بشريت در روي زمين بدون توجه به رنگ پوست ، دین ، مذهب ، نژاد و زبان و گذشته اشان هستند .

اصلا فرض كنيم تركان ، از دو سال پيش از خواب بيدار شده و ديده اند زبان آنها با جمعيت 30 ميليوني شان در ايران تركي شده است ، آيا اين جمعيت نبايد حقوق زباني و فرهنگي  به نسبت جمعيتشان در ايران داشته باشند ؟

آقاي طباطبايي ! شما انسانهاي ديگري را هم به تحقير و تمسخر گرفته ايد كه طبعا خودشان حق دفاع از خود را دارند ، اما بدانيد همان جمهوري آذربايجاني كه رئيس آن را بيسواد خوانده ايد رشد اقتصادي اش در طول چند سال گذشته بيشترين رشد اقتصادي جهان را داشته و فقط قابل مقايسه با رشد اقتصادي چين بوده است و در آمد سرانه سالانه اين كشور كه در سالهاي 1994-1993 فقط حدود 300 دلار در سال بود در سال 2010 به بيش از 6000 دلار در سال رسيده كه در اين سال در آمد سرانه ايران 4300 دلار بود. جمهوري آذربايجان در سال 2012 ميلادي ، 9 مميز ۳ درصد رشد اقتصادي داشته است^[۵].

15 سال پيش شهر باكو پايتخت جمهوري آذربايجان را با امروز مقايسه كنيد ، آنوقت فرق توسعه و پيشرفت را خواهيد ديد ، و اين در حالي است كه مردم جمهوري تاجيكستان فارسي زبان ، كه هم زمان با آذربايجان از يوغ شوروي آزاد شده مستقل شدند ، هم اكنون با فقر و تنگدستي روزگار مي گذرانند.

اكونوميست مي‌نويسد، …. كه بيش از نيمي از جمعيت هفت ميليون و 700 هزار نفري اين كشور با روزي كمتر از دو دلار زندگي مي‌كنند. و در زمستان بيشتر روستاهاي اين كشور تنها دو ساعت در روز برق دارند. براي بيشتر تاجيك‌ها، زندگي يك مبارزه است ^[۶]!

با همه اين احوال ، تركان ایران بدون توجه به آهنگهاي ناموزون بعضيها ، با  ايمان كامل و با احترام تام به همه زبانها و فرهنگهاي متنوع و رنگارنگ ملل و اقوام ايران و بدون دادن ارجحيت به زبان و نژاد خاص ، و با اعتقاد به برآورده شدن حقوق همه ملل و اقوام كشور از تحصيل به زبان مادري گرفته تا احقاق حقوق كلي ديگر  به نسبت كثرت جمعيت مليتهاي ساكن ايران چه ترك و فارس و غيره ، از راههاي مدني و دموكراتيك تلاش خواهد كرد .

 حسن راشدی

پاورقی